Viervoeter Boo staat op doek. Vorige week vond de overdracht plaats naar het ‘baasje’. Grappig is, dat wij nooit in levende lijve contact hebben gehad. Ik heb met haar alleen via mailtjes en app-jes uitgewisseld. We maakten afspraken, af en toe stuurde ik een update. Zelfs toen ze op vakantie in Afrika was en als het ware tussen de leeuwen en olifanten zat, bleven we online. Ik had op dat moment namelijk in mijn hoofd gehaald dat de achtergrond niet bronskleurig moest zijn maar feller: geel. Was ik maar bij brons gebleven, want dat was toch beter. Maar toen ging de tijd dringen, want het langzaamdrogende geel moest weer naar brons en er moest nog een dot haren op het doek! Afijn, ik heb het gered. Pfffiew…. Een van de laatste app-jes die ik kreeg was een foto van Boo, liggend voor het schilderij. Erg grappig! Maar ja….Wanneer is een hond nu blij of niet? Ik ga er in ieder geval maar van uit dat deze veel behaarde viervoeter trots is op zijn vereeuwiging.